Zapadalność na cukrzycę typu 1 stale wzrasta. Rozpoznanie cukrzycy u najmłodszych dzieci bywa szczególnie trudne. Nieprawidłowa diagnoza opóźnia rozpoznanie cukrzycy i powoduje pogorszenie stanu zdrowia. Około połowa najmłodszych dzieci przyjmowana jest w stanie cukrzycowej kwasicy ketonowej.
Tak wspomina Pani Eliza, mama wówczas 10. miesięcznego synka, diagnozę cukrzycy:
„Jasiek przyszedł na świat o czasie jako czysta doskonałość, piękny, zdrowy, dorodny, spokojny, urodził się lekko i szybko, a później było tylko lepiej, dobrze spał i rozwijał się prawidłowo.
Pamiętam rumiane pulchne policzki, pogodną zawsze śmiejącą się buzię, a później: śpiączkę, szpital, diagnozę, „…musi być pani gotowa na wszystko, przy takiej hiperglikemii może nam się nie udać go wybudzić…” usłyszane na szpitalnym korytarzu, kable i monitory wokół mojego doskonałego dziecka, walkę o wybudzenie, 8 tyś jednostek insuliny, wyniki transaminaz sugerujące, że wątroba wchodzi w ostrą niewydolność , szok, panikę, przerażenie, rozpacz, zaledwie początek… W naszej rodzinie nikt nie chorował na cukrzycę typu I, na temat tej choroby nic nie wiedziałam, jeśli możesz zrobić coś aby uchronić przed nią swoje dziecko zrób wszystko!”